kardeşimin hikayesi

zülfü livaneli'nin değerli kitaplarından biri.2013 nisanında raflarımıza yerleşmişti.

sağlam bir kurguya ve sürükleyici bir anlatıma sahip zülfü livaneli romanı. tavsiye edilir.

tek solukta okunacak kitap cinsinden. --- spoiler --- bir şizofren en iyi böyle anlatılabilir --- spoiler ---

bir cirpida okunabilen kitap kategorisine girmeyi basarmistir

6 yaşında bağlama çalmayı öğrendi kendi kendine. şimdi 22 yaşında bağlama dersi veriyo sıpa

sonunda adam şizofren çıktı. bazı kısımları komikti ama

çok beğendiğim bir eserdir. kitabın son on sayfasını "hayır olamaz/ nasıl yani ya " diyerek okudum. bazı yerlerini okurken "lütfen yanlış anlamış olayım, aslında öyle olmasın" dedim. sonu benim için, üstü buz tutmuş bi havuza atlamak gibiydi, yazarının ellerine kollarına sağlık.

sonunu okuyamadığım,okumayacağım bir kitap. sebebi ise şöyle: sevgilimle sürekli uzak yerlerde olduğumuz için ortak aktivitelerimiz pek olmadı. beraber kitap okuyabilmeyi çok isterdi hep. ben de bu kitabı aldım. oturdum okudum,okurken de ses kaydına aldım tüm kitabı. kitabın son bölümünde her şeyin açıklandığı bir bölüm varmış. orayı okumadım bilerek,yanyana olunca beraber okuruz diye. neyse kaydın olduğu flaşı kitabın arasına koydum kargoladım adresine,yanına aylar öncesinde görüp çok beğendiği fakat o an alamadığı kitabı da koyarak.yanına da güzel bir not iliştirdim. sonuç mu? ses kaydının ikinci bölümünü dinlemeden ayrıldık. hala da okumadım kitabın o son bölümünü. yarım kaldı bu kitap benim için,onla kurduğum tüm hayaller gibi

kitabın sonundaki göt oluşum hiçbir şeye değişmem

livaneli'nin bir solukta okuyabileceğiniz en güzel eserlerinden biri. "okumak, sadece okumak.. okuyan insan dünyanın aklına yaslar sırtını"

sonuyla beni büyüleyen kitap

beni inanılmaz bi' şekilde kendine çeken şuan okumakta olduğum kitap

zülfü livaneli'nin yeteneklerini döktürdüğü kitaptır. kalite kokar. daha iyisini okumadıysanız sonu şaşkınlık verecektir muhtemelen.

kitabın ilk 120 sayfası için konuşuyorum; inanılmaz saran ve gidip gelip, dur biraz daha okuyayım diyeceğiniz türde bir roman. ben ahmet karakterini biraz uyuz buldum ancak kitap gerçekten içine çekiyor adamı. daha önce zülfü livaneli okumadığım için gerçekten pişmanlık duydum. zannediyorum maksimum 1 hafta içerisinde bitirip zülfü livaneli'nin bir diğer kitabı olan serenad'ı okuyacağım. bu kadar akıcı bir anlatım beklemiyordum. her ne kadar bitirmesem de tavsiye edenler listesine adımı yazın. tanım: kesinlikle okunması gereken bir kitap

yarısına kadar sıkılarak yavaş okuduğum ve hatta bırakıp bırakmamak arasında tereddütte kaldığım kitap. ama bir yerden sonra ağzım açık şoklar içinde bir çırpıda bitirdim. buna rağmen ben hala daha çok iyi bir kitaptı diyemiyorum. sonu mükemmeldi. fakat ben bir kitabı bütün olarak değerlendiriyorum. sonunu göremeden sıkılıp bıraktığım kitap sayısı az değil, bu yüzden yazarların sadece son vuraştaki efsanevi performansını giriş ve gelişme kısmında da görmek isterim. kardeşimin hikayesi gibi kitaplara iyiki de yarıda bırakmamışım dememek için.

dün başlayıp bugün bitirdiğim kitap. bitirince bi sigara yakıp duvara boş boş baktım bir süre. hala kendime gelebilmiş değilim. kitabı konuşabileceğim birilerini arıyorum...

--- spoiler --- “her insan bedeninin çürüyeceğini bilir ve bundan korkar” dedim. ama çoğu insanın ruhu gövdesinden önce çürür; nedense bundan kimse korkmaz!” “bunu niçin söylediniz şimdi?” diye sordu. “kardeşim ve benim için” dedim. “ama inan bana, insanlarının çoğunun ruhu, bedeninden önce çürür.” --- spoiler ---

sözlükten bir arkadaşımızın hediyesiydi bana. hemen okumaya başladım. çalıştığım yerde okuyabilmek fırsatı buluyorum ara ara. kitabı en heycanlı yerinde kesip iş yerinde bırakıyordum ki ertesi gün işe isteyerek severek geleyim diye. çalıştığım yeri bana sevdiren kitap, bitsin istemedim öyle bir kitap. daha yeni bitti ve ben ofisin önüne çıkıp bir sigara içip uzaklara dalıp mehmet arslan ve çektiği acıları düşündüm. her ne kadar bir hayal ürünü olsa bile zülfü livaneli'nin beyninde bile olsa mehmet acı çekmişti yoksa kendini bu kadar güzel dışa vuramazdı. mehmet'i ve acılarını, ludmilla ve ihanetini, olga ve saçma hastalığını, ensest ilişki sonucu doğan muharrem ve aşkını.. istemsizce kendimi ağlarken buldum. bir baktım sigara ağzımı yakıyor bitmiş çünkü. izmariti söndürüp hayata küfredip masama geldim ve oturdum. hayat çok boktan

zülfü livanelinin bir eseri. sayın yazarın acaba hiç beğenmediğim bir eserine rastlayacak mıyım diye ara ara düşünüyorum. kardeşimin hikayesi kitabı ise okuduğum tüm kitaplarından bambaşka bir kitap. beni en çok etkileyen ve sabırsızlıkla okuduğum bir kitap oldu. 'peki sizin ayrıcalığınız ne? çok basit. okumak, sadece okumak. okuyan insan, dünyanın aklına yaslar sırtını.' puan: 9.5/10

“İnsanların duyguları olmasaydı her şey ne kadar kolaylaşırdı...” cümlesinden yola çıkılarak yazılan roman. Tek nefeste bitiyor. Sonunu tamı tamına tahmin eden birini okumadım henüz. Sonuyla beni duvara boş baktırdı. Hayatı birkaç dakikalığına sorguladım. Sanki dünya bomboş kimse yoktu. Adeta başımdan aşağıya bir kova buzlu su döküp bir havuza yuvarladılar.

bir arkadaşımın önerisiyle okuduğum Zülfü Livaneli kitabı. sürükleyici ve okurken sizi sürekli şaşırtıyor, kitabı bitirdiğimde sadece şaşkın ve üzgün olduğumu hatırlıyorum. (bkz: ölmeden önce okunması gereken kitaplar)

zülfü’nün bütün kitaplarındaki gibi sonunu iyi bağlayamadığı kitap. son yazmayı öğrenemedi adam.

Kitabı az önce bitirdim ve hayatım boyunca okuduğum en şok edici kitaptı... Öyle bir sonu var ki hiç kimse asla tahmin edemez yani. Kafayı yiyorum şu an çok iyi. Ben şimdi bu kitaptan sonra ne okusam bana yavan gelicekmiş gibi hissediyorum.

nietzsche’den yaklaşık altı yüzyıl önce mevlânâ diyordu ki: geçmişi unut koy bir kenara yeni bir sayfa aç kurtar benliğini dünden bugünün çocuğu ol bütün bilgeliği ve gülümseyişiyle gençliğin şu ânı hiç terk etme ne olur sonsuza uzanan şu günü, terk etme.

Tüylerimi diken diken eden zülfü livaneli kitabıdır. Seneler önce okumuştum, satır satır aklımdadır hala. Eğer okumayan varsa şiddetle tavsiye olunur.